ยังไงผมก็ยังไม่มีชีวิต ผมยังรอคนที่จะทำให้ดีขึ้นวันอยู่ในอารมณ์ สื่อไทยยังต้องทำอะไรสักอย่างอย่ามารักแกผมวันๆไม่มีใครจะมีคนเกลียดที่สุดในโลก ไม่อยากเป็นจำเลยสังคม ผมก็โกรธ แกล้งคนไม่รู้จักดีจักชั่ว
"ยังมีเหตุบ้านการเรือน มากมาย รวมทั้งนายกฯกับคนที่นี้อยากขับขาน ของานเเล้วยังไม่ได้ ช่วยราชการการเพื่อสักศักดิ์ศรี เเล้วก็ต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักมากมาย ผมไม่มีบุญขนาดทิ้งบ้านเมืองไม่ต้องขอพบพระองค์ท่าน ตอนออกสื่อหรอกครับ ยังเหลือเเม่เเละความตายรอผมอยู่ที่นี้ นปช ไม่มา สนธิไม่มา ผู้ตรวจการมา พระราชวงค์ไม่มา ทีวีไม่มา สส.ไม่มา ต้องช่วยดูกันอีกครั้งจะทำกันยังไง" พ่อแม่ผู้ปกครองนักเรียนโรงเรียน เทศบาล เองออกทีวีก็โดนชะหน่อย ไม่ต้องตามชนตามถนน ในบ้าน
รอคนที่สู้ชีวิตให้อยู่ต่อไป
เมื่อเราทั้งหลายหวนรำรึกถึงเหตุการณ์ได้ที่ผ่านมา ท่านได้รักเเละเรียกร้องยัดยืน สิทธิเสรีภาพเเละความเป็นธรรมเพื่อปวงชน
ร้อยป่าสยามนิมิต ร้อยป่าสยามนิมิต
วันศุกร์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2550
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น